Linki sponsorowane


Masaż segmentarny - to zespół rękoczynów, które stosuje się w celu świadomego odruchowego oddziaływania na wszystkie tkanki i ich zmiany chorobowe. Główne założenie tego masażu to: opracowanie każdej odruchowej zmiany tkankowej przez zastosowanie najwłaściwszych technik.
Badanie zmian odruchowych - służy do zlokalizowania zmian odruchowych w celu ich usunięcia.
W skład badania wchodzą:
Badanie zmian odruchowych w tkance skórnej - zamiany odruchowe w obszarze tkanki skórnej charakteryzują się:
~ przeczulicą,
~ wrażliwością czuciową, ~ zaburzeniami ukrwienia, ~ tępym bólem uciskowym, ~ uczuciem pieczenia, napięcia,
~ występują nabrzmienia i zgrubienia.
Do określania zmian w tkance skórnej służą:
~ Technika wzrokowa - zwracamy uwagę czy występują przebarwienia, bladość, zaczerwienienia, potliwość skóry.
~ Technika termiczna - grzbietową stroną palców dotykamy skóry po symetrycznych stronach kręgosłupa. Uwaga: miejscowy wzrost temperatury może świadczyć o zwiększonym przepływie krwi i występującym stanie zapalnym.
~ Technika igłowa - wzdłuż segmentów i w poprzek nich przesuwamy igłę po skórze.
W segmencie zmienionym chorobowo pacjent odczuwa delikatne przesuwanie jako bolesne. Łagodny dotyk w obszarze przeczulicy odczuwany jest jako ostry i kłujący.
~ Technika fałdu skórnego - zwracamy uwagę na łatwość powstawania i przesuwania fałdu skóry. W polu przeczulicy fałd jest grubszy, trudniej go utworzyć i przesunąć. Pacjent odczuwa dotkliwy ból.
(badanie wykonujemy kciukiem i palcem wskazującym oraz jednym palcem) ~ Technika dotykowa - metoda polega na delikatnym dotykaniu opuszkami palców najbardziej powierzchownych warstw skóry.
~ Technika łaskotania - w obszarze nadwrażliwości chory nieczuje łaskotania, ponieważ tak słaby bodziec w tych miejscach nie jest odbierany.
~ Technika wywołania przekrwienia - opuszkami palców II - V obu rąk szybko i energicznie przesuwamy po skórze wzdłuż oraz prostopadle do dermatomów. W obszarze chorobowo zmienionym może mieć ciemnoczerwone zabarwienie albo trudno będzie doprowadzić do barwy bladoczerwonej.
Badanie zmian odruchowych w tkance łącznej:
Zmiany odruchowe w tkance łącznej charakteryzują się:
~ Obrzmieniami
~ W ciągnięciami
~ W głębieniami
Zmiany umiejscowione są w tkance skórnej, podskórnej i powięzi podskórnej. Do określania zmian w tkance łącznej służą:
~ Technika wzrokowa (wizualna)
~ Technika opukiwania Grugurina - metoda ta polega na delikatnym uderzaniu po skórze pacjenta całą powierzchnią dłoniową 3 palca - opukiwanie służy do stwierdzenia różnic w napięciach tkanki łącznej badanej części ciała.
~ Technika przesuwania - badanie wykonujemy płasko ułożoną dłonią ze zgiętymi palcami. Podczas przesuwania ręki po badanej okolicy opuszkami palców wywieramy lekki ucisk na skórę.
W zmianach chorobowych można stwierdzić:
zmniejszoną elastyczność skóry, ograniczoną przesuwalność tkanki łącznej oraz występowanie oporu w skórze. ~ Technika fałdu skórnego - w strefie o wzmożonym napięciu tkanki łącznej występują ograniczenia w przesuwaniu fałdu oraz grubość wału skórnego będzie zmniejszona.
Badanie zmian odruchowych w tkance mięśniowej:
Zmiany odruchowe w tkance mięśniowej charakteryzują się:
~ przeczulicą bólową,
~ wzmożonym napięciem,
~ zaburzeniami ukrwienia,
~ myogelozami.
Do określania zmian odruchowych w tkance mm służą techniki:

~ technika wzrokowa - określa się wielkość kształt umięśnienia chorego. Różnice masy mm po obu stronach ciała będą pomocne w rozpoznawaniu zaników oraz wzmożonego napięcia mm.
~ technika dotykowa - obmacywanie mm opuszkami palców może ujawnić obolałe strefy. UW AGA: ciastowata konsystencja świadczyć może o rzekomym przeroście tkanki mięśniowej.
~ Technika fałdu mięśniowego - chwytamy kciukiem i wskazicielem fałd mięśniowy, pozwalam, aby się wyślizgnął spod palców - zwiększona wrażliwość mięśnia na ból chory odczuwa jako silny przeszywający, kłujący lub uciskowy ból.
~ Technika głębokiego rozcierania - na przebiegu mięśnia uciskane zgrubienie powoduje duży, tępy, przeszywający ból oraz jeszcze większe napięcie mięśniowe.
~ Technika przesuwania - polega na przesuwaniu palcami II - V po mięśniu, poprzecznie do przebiegu włókien mięśniowych. Myogelozy najczęściej występują na brzegach mięśni i charakteryzują się zbitą konsystencją.
Podczas uciskania pionowo ustawionymi palcami tych miejsc wymykają się spod palców. Łatwo można je uchwycić, a na ściśnięcie reagują rozlanym bólem. Badanie zmian odruchowych w okostnej:
Zmiany odruchowe w okostnej charakteryzują się:
~ Wgłębieniami
~ Zgrubieniami
~ Obrzmieniami
Do określenia zmian odruchowych w służą techniki:
~ Technika przesuwania - opuszki palców jednej lub obu rąk przykładamy do badanej okolicy. Pionowo ustawione palce przesuwamy po okostnej.
~ Technika rozcierania - opuszkami palców.
W miejscach zmienionych chorobowo występuje bolesność uciskowa. Badanie punktów maksymalnych:
Punkty maksymalne to miejsca występujące w skórze, tkance łącznej okostnej, które charakteryzują się dużą wrażliwością bólową.
Lokalizacja punktów maksymalnych musi być przeprowadzona w POZYCJI leżącej przy pełnym rozluźnieniu pacjenta.
Do określania punktów maksymalnych służą techniki:
~ Technika kulkowa - określa bolesne punkty w skórze. W miejscu o wzmożonej wrażliwości odczuwa się: silny, kłujący, biegnący w głąb ciała ból.
~ Technika uciskowa - w tkance łącznej i mm wyznacza się tą techniką punkty maksymalne. Miejsca punktów maksymalnych charakteryzują się kłującym bólem.