Linki sponsorowane


Jest to wada kręgosłupa w jego odcinku lędźwiowym. W sylwetce dziecka oprócz powiększonej lordozy lędźwiowej można zaobserwować wysunięty ku przodowi wypukły, często obwisły brzuch. Klatka piersiowa i odcinek piersiowy kręgosłupa mogą być spłaszczone lub pozostawać bez zmian. Miednica jest pochylona do przodu - posiada zwiększone przodopochylenie. W przypadku występowania tej wady następuje osłabienie mięśni brzucha, mięśni pośladkowych wielkich oraz mięśni zginaczy stawu kolanowego. Natomiast nadmiernemu napięciu ulegają mięśnie grzbietu odcinka lędźwiowego i mięśnie zginacze stawu biodrowego. Oprócz wyrabiania u dziecka nawyku prawidłowej postawy ciała, należy wzmacniać osłabione mięśnie brzucha i pośladkowe, a rozciągać napięte i przykurczone mięśnie grzbietu odcinka lędźwiowego i zginacze stawu biodrowego.
Przeciwwskazania: unikanie wszystkich pozycji i sytuacji, które zwiększają lordozę lędźwiową: leżenia przodem w ten sposób, że głowa oparta jest na dłoniach w podparciu łokciowym, ćwiczenia gimnastyki artystycznej i akrobatyki, ćwiczeń z zakresu gimnastyki podstawowej: podpór łukiem tyłem („mostek”), „kołyski”, leżenia przodem z podparciem głowy na łokciach, ćwiczeń kształtujących tułowia w płaszczyźnie strzałkowej w tył.

Przykładowe ćwiczenia
Pw. siad na piętach RR skurcz pionowy; ruch - (1) wyprost RR w górę, (2) ukłon japoński, (3) skurcz pionowy RR - z wytrzymaniem opadu tułowia, (4) wyprost tułowia do pw.
Pw. klęk podparty; ruch - wyprost lewej nogi w tył (bez lordozowania), powrót do pozycji wyjściowej, to samo druga noga.
Pw. jw., ruch - jw. z równoczesnym ugięciem RR i zbliżeniem czoła do podłogi, powrót do pw., to samo druga noga.
Pw. leżenie przodem, ręce pod czołem; ruch - naprzemianstronne unoszenie prostych NN w górę.
Pw. jw., ruch - odwiedzenie lewej nogi i uniesienie jej w górę, utrzymanie tej pozycji przez chwilę, a następnie powrót do pw.
Pw. jw., NN ugięte w stawach kolanowych; ruch - naprzemianstronne uno¬szenie ud w górę.
Pw. leżenie przodem na ławeczce (lub skrzyni), RR wyciągnięte w górę chwyt rękami za obrzeże ławki - kończyny dolne poza ławką; ruch - unie¬sienie prostych NN w górę (do poziomu ławki). Ćwiczenie powyższe może być testem sprawdzającym wytrzymałość mięśni pośladkowych.
Pw. jw., ruch - ruchy nożycowe.
Pw. leżenie tyłem ręce pod głową, kończyny dolne z ugięciem w stawach biodrowych ok. 60 ; ruch - uniesienie bioder w górę i wytrzymanie przez chwilę w tej pozycji.
Pw. Leżenie tyłem ręce na karku, NN ustalone; ruch - próba siadania.
Pw. leżenie tyłem RR wzdłuż tułowia - opór przyłożony tuż nad spojeniem łonowym; ruch - uniesienie miednicy od podłoża.
Pw. leżenie przodem ręce oparte obok klatki piersiowej; ruch - wyprost RR i uniesienie prostego tułowia - tzw. pompka.
Pw. stanie, RR w bok; ruch - głęboki wykrok lewą nogą – pogłębianie wypadu, to samo zmiana nogi.
Pw. stanie na drabinkach, rękami chwyt szczebla na wysokości barków; ruch - opuszczenie lewej nogi w dół (prawa ugięta w kolanie) z równoczesnym wyprostem RR - tzw. unik, podciągnięcie się rękami do pw., zmiana nogi.